Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ.

ΚΑΙ σημερα ειχε συνεχεια  στο αφιερωμα στον Δ. ΚΑΡΕΛΛΑ. ΣΚΕΠΤΕΣΑΙ απο την μια ποσο ομορφα ειναι να μιλανε και να διηγουνται πανεμορφες ιστοριες, και απο την αλλη να περνα απο το μυαλο σου, αραγε θα τα ζησεις ποτε ξανα, οσα δηλαδη τωρα καποιοι αφηγουνται?. Η Β . ΓΟΥΛΦ ειχε πει οτι δεν εχει γραφτει, δεν εχει συμβει..ΚΑΤΗΓΟΡΩ σαν συνοδοιπορους οσους εφεραν την ΚΑΤΑΧΝΙΑ στον ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΡΑΙΑ. ΜΑΣ εκλεψαν τα πιο ομορφα χρονια οσοι κατεσπαραξαν τον ιστορικο συλλογο.ΚΑΙ το πιο επικινδυνο ειναι οταν εχεις δικαιο, και αυτοι που περασαν ειχαν αδικο. ΕΡΩΤΩ τον εαυτον μου και νομοθετω οτι αυτο που με ΚΑΙΕΙ ΜΕ ΠΝΙΓΕΙ.ΤΩΡΑ γνωριζω οτι τα παθηματα γινονται μαθηματα. ΤΟ ασπρο το εκαναν μαυρο η καλλιτερα το ΜΠΛΕ εκαναν μαυρο. ΤΟ μελανι των πλαστογραφων ομως ξεθωριασε. ΑΛΛΑ ανθρωποι που ξεχνουν την ιστορια τους ειναι καταδικασμενοι να δουν χειροτερα. ΤΟ θεμα ειναι να μην σβησει μεσα σου η δημιουργικη φλογα που υπαρχει, μηπως και καποια στιγμη αλλαξεις τα δεδομενα.